فهرست مطالب
عنوان صفحه
پيشگفتار......................................................................................... 1
فصل اول (كليات)
طرح مسئله..................................................................................... 2
اهداف تحقيق................................................................................... 4
اهميت تحقيق.................................................................................. 4
سوال اصلي..................................................................................... 5
سوالات فرعي.................................................................................. 5
فرضيات تحقيق................................................................................. 5
متغيرها و مفاهيم عملياتي................................................................. 6
روش تحقيق..................................................................................... 6
مشكلات و موانع تحقيق...................................................................... 6
سازماندهي تحقيق........................................................................... 7
فصل دوم: خصوصيات كشور پاكستان..................................................... 8
پيدايي پاكستان................................................................................ 9
فصل دوم: جغرافياي طبيعي و اوضاع اقليمي.......................................... 9
جغرافياي انساني............................................................................. 10
عنوان صفحه
دين و مذهب رسمي......................................................................... 11
شيعيان پاكستان.............................................................................. 11
حكومت........................................................................................... 12
اقتصاد............................................................................................. 12
ويژگيهاي ارتباطي........................................................................... 18
مناسبات اقتصادي جمهوري اسلامي ايران با كشور پاكستان..................... 19
فصل سوم - تاريخچه روابط ايران و پاكستان........................................... 21
روابط ايران و پاكستان قبل از استقلال (1947-1739)................................ 22
روابط ايران و پاكستان پس از استقلال (1971- 1947)............................... 23
روابط ايران و پاكستان (1979-1971)..................................................... 26
روابط ايران و پاكستان پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران تا به امروز
(2005-1979)................................................................................... 32
روابط استراتژيك جمهوري اسلامي ايران و پاكستان.................................. 33
نتيجه گيري...................................................................................... 40
ضمائم............................................................................................ 47
منابع و ماخذ.................................................................................... 94
مقدمه (طرح مسئله):
از آنجايي كه پاكستان كشوري است كه اشتراكات فرهنگي و قومي فراواني با ايران دارد و از لحاظ نظامي بسيار نيرومند ميباشد (قدرت نظامي پاكستان چهار برابر ايران است)و داراي تسليحات هستهاي بوده و متحد آمريكاست و نير مرزهاي مشتركش با ايران مامن تروريست و قاچاقچيان مواد مخدر مي باشد، لذا جمهوري اسلامي ايران برقراري روابط دوستانه و همه جانبه با اين كشور را در دستور كار خود قرار داده است. اين روابط بايد جنبههاي مختلف سياسي، اقتصادي، فرهنگي، اطلاعاتي و امنيتي و حتي نظامي را پوشش دهد و اقدامات به گونهاي صورت پذيرد كه اين كشور با ايران منافع مشترك داشته باشد. در هر صورت مهمترين مسئله براي جمهوري اسلامي ايران حفظ نظام است كه آن هم بدون امنيت امكان نخواهد داشت. به دليل آنكه موضع گيريهاي جمهوري اسلامي ايران بيشتر ايدئولوژيك است تا تامين منافع ملي، از اين رو جمهوري اسلامي ايران سعي كرده است تا با كشورهاي مسلمان كه به نحوي در راستاي اهداف ايران اشتراك نظر دارند، به ويژه همسايگانش روابط خود را مستحكم كند. عليهذا، يكي از تاكيدات عمده و مستمر مقامات كشور ايران بر حمايت از صلح و ثبات در منطقه استوار بوده است.
از اولين روز استقلال پاكستان از هند، در واقع يك تعارض جدي ميان اين دو كشور وجود داشته است. اين اختلافات به اشكال مختلف ارضي، سياسي، فرهنگي تبلور يافت. به طور طبيعي پاكستانيها براي حفظ موجوديت و امنيت خودشان در برابر هند و عوامل داخلي نياز شديدي به يك نيروي نظامي مقتدر احساس ميكردند. به اين دليل در همان سالهاي اول تاسيس اين كشور هزينه قابل ملاحظهاي را براي تقويت نيروي نظامي خود به كار بستند. در غير اين صورت، عوامل بيثبات كننده و ضد وحدت، موجوديت، امنيت و يكپارچگي آن را تهديد خواهد كرد. ايجاد روابط استراتژيك با آمريكا و اسرائيل و ورود به پيمانهاي سنتو و اتحاد با ايران در زمان محمد رضا شاه، در اين راستا قابل توجيه است. فقدان توانايي رقابت با هند، در تمامي زمينههاي علمي، تكنولوژيك، اقتصادي و نظامي و نبود رفاه اجتماعي، وجود گروههاي متعدد مذهبي و سياسي در اين كشور با سيستم به ظاهر دموكراتيك اسلامي كه البته بسيار ديكتاتوري ميباشد، وجود هزاران مهاجر افغاني و توليد و بستهبندي و ترانزيت مواد مخدرو از همه مهمتر تاثيرپذيري شديد از ابرقدرتها به ويژه آمريكا و نيز سلطه اين كشور در زمان استعمار به مدت طولاني و همچنين دوران كوتاه پشت سرگذاشتن استقلال و بحران دموكراسي و مسئله بنياد گرايي اسلامي و به قدرت رسيدن تروريستها، موانع ثبات سياسي را در اين كشور تشكيل ميدهد. البته پاكستان به شدت فقير است، و از كمبود سرمايه نيز رنج ميبرد كه اين مسئله و ترس از هند ميتواند زمينهساز همگرايي در سياست خارجي اين كشور با ايران باشد.
|